lunes, 2 de abril de 2007

Sir Elton y yo en el sillón

Mientras hay esperanza hay vida...y yo ya perdí tres vidas.
Tú te imaginabas recogiendo melodías, con los bolsillos llenos de golosinas,
¿Ahora qué tienes? un puñado de verguenza y miedo al mediodía.
Tenemos vino, solomillo y buenas canciones...siempre nos quedará Nayim;
aunque también tenemos arañas, viento y cine español...todo regado con canciones de Elton John, Dios! ¿dónde te encuentras ubicado en estos momentos? ¿por qué no atiendes mis miedos, mis dudas? seguro que estás paseando por Zambia riéndote de mi, pero yo soy más importante que esos, no te das cuenta? yo, yo, yo...

Esculpiendo mi nueva vida, alejo la posibilidad de llenarla con ideas vacías, con palabras fáciles y primorosos panfletos, aún tenemos tiempo; tiempo para amar y ser amado, tiempo para crear y ser criado; tiempo para adoptar posiciones y posicionarse; podemos matar ciervos, escupir niños y esculpir mujeres. Admiremos el follaje y follemos entre él. Fumémonos las horas y esfúmate de aquí. Si piensas algún dia que la vida es maravillosa, aférrate a las canciones de Elton John para volver a sentir odio...valiente hijo de mil putas!

4 comentarios:

Anónimo dijo...

and I guess that´s why they call it the blues...

Nunca supuse que Elton John podía ser tan hijo de puta como para joderte un dia maravilloso.

Un 10 en el oral...

Anónimo dijo...

Entre diente y diente le cabe un ente.
Elton no tiene vergoña.
Tiene el orto como la bandera nipona. Yo ni quito ni pongo.
Sinama Pongole, yo pondré defensa.

Anónimo dijo...

Elton John siempre ha hecho la misma canción.
(Solamente le salvo "Rocket man", y en la versión de Sinnead O'connor).
A mi tambien me cae como una patada en la boca.
El Mítico.

Anónimo dijo...

Sir Elton ha brindado grandes momentos. Que escarnio